Kościół Augustianów – Hofburg – Wiedeń
Kościół Augustianów (Augustinerkirche) za pozbawioną wyrazu fasadą Picassiego, na południe od Josefsplatz, to najstarsze z zabudowań kompleksu Hofburga. Powstał około 1330 roku. Kościół był pierwotnie wybudowany dla zakonników przyległego klasztoru Augustianów, ale z czasem został wchłonięty przez Hofburg, stając się w roku 1634 dworskim kościołem parafialnym. Odbyło się w nim wiele habsburskich ślubów. Przysięgę składali sobie m.in. Maria Teresa i Franciszek Stefan, Franciszek (ózef i Elżbieta, Rudolf i Stefania, a w roku 1810, zaocznie, arcyksiężniczka Maria Luiza i, reprezentowany przez pełnomocnika, Napoleon (zastępował go arcy-książę Karol, który rok wcześniej pobił francuskiego cesarza pod Aspern).
We wnętrzu kościoła zachowało się wysokie sklepienie. Warto zwrócić uwagę na neoklasyczny grobowiec Marii Krystyny, ukochanej córki Marii Teresy, wystawiony w 1805 r. przez jej męża, Albrechta. Procesja marmurowych żałobników wspina się po schodach do otwartego grobowca, zaś po drugiej stronie uskrzydlony duch i zasmucony lew trwają w uścisku, a kolejny duch trzyma wysoko uniesiony medalion. Marmurowi żałobnicy byliby zawiedzeni, gdyby udało im się zajrzeć do wnętrza grobowca, ponieważ Maria Krystyna spoczywa w Krypcie Cesarskiej. Canova, autor grobowca, był tak zachwycony własnym dziełem, że powtórzył je jeszcze dwukrotnie, projektując grobowiec Tycjana i swoje mauzoleum w Wenecji.
Więcej grobowców obejrzeć można w XIV-wiecznej dwunawowej kaplicy św. Jerzego (Georgskapelle), na prawo od prezbiterium. Pośrodku stoi pusty grobowiec cesarza Leopolda II, który w 1792 r. zakończył swe krótkie, niespełna dwuletnie panowanie. Złocony grobowiec hrabiego Leopolda Dauna (w głębi), autorstwa Balthasara Ferdinanda Molla, jest znacznie bardziej okazały. Ozdabia go relief przedstawiający bitwę o Kolin w 1757 r., w której Daun rozgromił Prusy. Pochowany jest tu także wierny lekarz Marii Teresy, Gerhard van Swieten, który opiekował się nią w czasie szesnastu ciąż.
Aby dostać się do kaplicy, trzeba przejść przez kaplicę Loretańską (Lorettokapelle) z Herzgruftel (mała krypta serc), gdzie znajdują się 54 srebrne urny z sercami Habsburgów. Dwie małe kraty w drzwiach z kutego żelaza są zwykle zamknięte i, aby zajrzeć do wewnątrz, należy uzgodnić termin z którymś z zakonników (tel.5337099). Przed opuszczeniem kościoła warto przyjrzeć się złoconym rokokowym organom, na których Anton Bruckner po raz pierwszy wykonał w 1872 r. mszę f-moll. W niedzielne poranki podczas mszy gra orkiestra w pełnym składzie.
Albertina
Nieco dalej przy Augustinerstrasse za kościołem Augustianów stoi Albertina. Stanowi konstrukcyjny zlepek, na który składają się fragmenty dawnego klasztoru Augustianów, pałacu Taroucca z końca XIX wieku oraz południowego bastionu Hofburga. Ten ostatni sąsiaduje z operą, a przed nim wznosi się wielki konny pomnik arcyksięcia Albrechta, który w bitwie pod Custozzą pokonał Włochów, ale był to jeden z nielicznych jaśniejszych momentów katastrofalnej wojny austriacko-pruskiej w roku 1866. Albertinę rozsławiła znana na całym świecie kolekcja grafiki, ale przechowuje się tutaj także papirusy z Biblioteki Narodowej, zbiory muzyczne oraz eksponaty Muzeum Filmu (Filmmuseum), które nie jest tak naprawdę muzeum, ale kinem, w którym wyświetla się różnego rodzaju filmy z jego bogatych archiwów.
Założona w 1768 r. przez Alberta, księcia Sasko-Cieszyńskiego (którego imieniem nazwano zbiory), Albertina posiada jedną z największych na świecie kolekcji grafik, na którą składa się 50 000 rysunków, akwafort, akwareli i ponad półtora miliona rycin. Dysponując tak potężnym archiwum, galeria nie jest w stanie pokazać więcej, niż zaledwie wycinek zbiorów w jednym czasie. Z tego powodu organizowane są wystawy czasowe poświęcone jednemu tylko artyście, okresowi lub tematowi. Katalog wymienia 43 rysunki Rafaela, 70 Rembrandta, 145 Durera (więcej niż posiada jakakolwiek inna galeria) oraz 150 prac Egona Schielego. Ponadto są tu reprezentowani Leonardo da Vinci, Michał Anioł, Rubens, Bosch, Pieter Bruegel Starszy, Cezanne, Picasso, Matisse, Klimt i Kokoschka.