Kościół serwitów i kirkut przy Seegasse – Wiedeń
Po drodze z Muzeum Freuda do muzeum sztuki współczesnej warto nieco zboczyć z trasy i rzucić okiem na kościół serwitów (Servitenkirche) przy Servitengasse, prawdziwy klejnot wczesnobarokowej architektury sakralnej. Gmach, zaprojektowany w połowie XVII w. przez Carlo Carnevale, to jedyny kościół Vorstadte, który przetrwał tureckie oblężenie w 1863 r. Owalna nawa główna, pierwsza taka w Wiedniu, posłużyła w znacznym stopniu za wzorzec przy projektowaniu kościołów św. Piotra i św. Karola. Świątynię podziwia się jedynie z zewnątrz, a do środka można zajrzeć przez piękną balustradę z kutego żelaza, ale i to wystarczy, by docenić piękno wnętrza pełnego amorków i sztukaterii. Warto zwrócić uwagę na zdobną złoconą ambonę, dzieło Baltazara Molla. Obok wejścia znajdują się dwie interesujące boczne kaplice. Ciekawsza jest kaplica północna ozdobiona stiukową płaskorzeźbą przedstawiającą św. Jana Nepomucena spowiadającego królową Czech, a także osobna kapliczka-grota Maryi Dziewicy.
Dwie przecznice na północ przy Seegasse 9-11 znajduje się najstarszy ocalały wiedeński kirkut (cmentarz żydowski| z zachowanymi nagrobkami nawet z 1540 r. Od dwóch stuleci nie grzebie się już na nim zmarłych. Cmentarza nie widać z ulicy, gdyż zasłania go wyjątkowo brzydki budynek nowego domu opieki wzniesiony na miejscu dawnego szpitala żydowskiego i domu starców, wyburzonych w 1972 r. Cmentarz można zwiedzać o każdej rozsądnej porze, przechodząc po prostu przez hall budynku na jego tyły. Ocalałe od hitlerowskiej profanacji groby kryją się w cieniu wysokich starych drzew. Jednym z najsłynniejszych pochowanych tu zmarłych był Samuel Oppenheimer (1630-1703), pierwszy z Żydów obsługujących cesarski dwór, którym pozwolono na powrót do Wiednia po wygnaniu w 1670 r. Oppenheimer organizował dostawy dla armii cesarskiej podczas wojny z Francją, zajmował się też logistyką w czasie obrony Wiednia w 1683 r. Mimo to, po jego śmierci Habsburgowie odmówili spłacenia długów spadkobiercom, co doprowadziło do bankructwa rodziny, a w konsekwencji do wielkiego europejskiego kryzysu finansowego. Na cmentarzu został pochowany protegowany Oppenheimera, Samson Wertheimer (1658-1724), który pełnił funkcję głównego zarządcy finansowego u trzech kolejnych cesarzy.