Kolegiata
Kolegiata, ze wspaniałymi symetrycznymi wieżami i ośmiokątną kopulą zaprojektowaną przez Jakoba Prandtauera w 1702 roku, a ukończoną w roku 1738 roku, już po śmierci swego twórcy, zajmuje centralną część opactwa. Od balkonów ponad bocznymi ołtarzami po pilastry z akantowymi żłobieniami, wnętrze dosłownie ocieka złotą farbą. Rodzina włoskich projektantów dekoracji teatralnych, Galli da Bibiena, stworzyła zachwycającą złotą ambonę oraz główny ołtarz z pozłacaną koroną papieską ponad dwoma postaciami patronów kościoła, św. Piotrem i św. Pawłem. Freski oraz malowidła na bocznym ołtarzu są w większości autorstwa Michaela Rottmayra, który wraz z Trogerem przeniósł późnobarokowe włoskie tendencje w sztuce na grunt austriacki.
Warto zwrócić uwagę na relikwiarze w bocznych ołtarzach. Niektóre z nich, to szkielety odziane w połyskliwe szaty. Szczątki św. Kolomana (oczywiście bez dolnej szczęki) pochowano w sarkofagu umieszczonym w północnej nawie poprzecznej. Za nią znajduje się wejście do Babenbergergruft, gdzie – jak wierzono – chowane były doczesne szczątki władców z rodziny Babenbergów. W 1969 roku przeprowadzono ekshumację, a kości poddano badaniom. Stwierdzono, że pogrzebano tam tylko Adalberta (1018-1055), Ernsta (1055-1075) i prawdopodobnie Heinricha (994-1018).
Miasto
Miasto jest niewiele większe niż klasztor. Zachowało się w nim kilka ładnych budynków, które sprawiają, że warto wybrać się na spacer po okolicy. Pięknie malowane żaluzje są ozdobą apteki obok ratusza, stara piekarnia na rogu Sterngasse ma prześliczne wieżyczki, jednak najatrakcyjniejszym budynkiem jest stara poczta (Altes Posthaus) z 1792 roku przy Linzerstrasse 3-5. Na fasadzie zobaczyć można wyrzeźbione końskie głowy, narzędzia rolnicze, orła trzymającego w dziobie róg pocztowy, itp. Aby rzucić okiem na stary Melk, trzeba poszukać porośniętego winoroślą Haus am Stein, który ukryty jest na dziedzińcu za Kremser Strasse.
Informacje praktyczne
Pospieszne pociągi z wiedeńskiego Westbahnhof przejeżdżające przez Melk, docierają do niego w godzinę, jednak tylko kilka z nich się tu zatrzymuje. Podróż bardziej regularnymi, wolniejszymi pociągami osobowymi przedłuża się do dwóch godzin. Można wsiąść do pociągu pospiesznego do St Polten i tam się przesiąść (podróż trwa 1 godz. i 10 min). Dworzec kolejowy w Melku znajduje się u wylotu Bahnhoffstrasse, która prowadzi prosto do starego miasta.
Biuro informacji turystycznej zlokalizowane jest przy Abbe-Stadler-Gasse (IV-X pn.-sb 9.00-19.00, nd. 10.00-14.00; XI-III pn.-pt. 9.00-12.00 i 13.00-16.00). Zjeść coś można w Gasthaus Melferstuberl, Wienerstrasse 7, nieco na uboczu głównego szlaku turystycznego.