Nussdorf i Grinzig – Wiedeń
W Nussdorfie jest jeszcze mniej atrakcji niż Heiligenstadt, chociaż miłośników Otto Wagnera zainteresuje być może monumentalna zapora i śluza (Nussdorfer Wehr- und Schleusenanlage), zaprojektowane w 1898 r. w ramach realizowanej przez Wagnera regulacji Kanału Dunajskiego. Najbardziej charakterystyczne elementy tego obiektu to pylony zwieńczone parą pięknych lwów z brązu.
W Nussdorfie bywał Franz Lehar. Wybitny kompozytor od 1932 r. mieszkał w barokowym pałacyku przy Hackofergasse należącym wcześniej do muzyka Emanuela Schikanedera. Budynek, znany pod nazwą Lehar Schlossl, zamieniono na muzeum, które można zwiedzać wyłącznie w grupach.
Nieco dalej, na stokach ciągnących się w kierunku Lasu Wiedeńskiego leży wioska Grinzing, niewątpliwie najsłynniejsza „winna” dzielnica Wiednia. Latem tutejsze Heurigen pękają w szwach od wycieczek. Żeby trafić na bardziej autentyczną Heuriger, trzeba zapuścić się w jakąś mniej znaną dzielnicę w pobliżu. Miłośnicy Gustava Mahlera mogą wybrać się na cmentarz Grinziger, na którym kompozytor został pochowany w 1911 r. Nieco wcześniej przeszedł na katolicyzm, chcąc wkupić się w łaski wiedeńskich elit zarządzających operą, ponieważ w kręgach tych antysemityzm był szeroko rozpowszechniony. Modernistyczny nagrobek Mahlera zaprojektowany przez Josefa Hoffmanna zamówiła żona kompozytora, Alma Mahler-Werfel, pochowana tuż obok. Na cmentarzu spoczywają również inne zasłużone osoby, m.in. jednoręki pianista, Paul Wittgenstein (brat filozofa Ludwiga) i pisarz, Heimito von Doderer.