SPOŁECZEŃSTWO I OBYCZAJE
Tradycyjny styl życia – Mieszkańcy terenów alpejskich są często przykładem austriackiego stereotypu. Tutejsze kobiety noszą Dirndl – plisowaną spódnicę z ciasnym stanikiem, z tradycyjnym fartuszkiem, czepeczkiem i bluzką z krótkimi bufiastymi rękawami. Mężczyźni, świadomi swej pozycji, ubierają się w marynarki bez wyłogów, zielone kapelusze, szerokie szelki i szorty lub bryczesy. Stroje takie noszone są na co dzień w miejscach położonych bardziej na uboczu, a turyści mogą je zobaczyć najczęściej w czasie uroczystości i procesji.
Wczesnym latem pasterze wędrują ze swym bydłem w góry i żyją tam w letnich szałasach, pilnując stad. W miarę wyskubywania trawy przez zwierzęta schodzą stopniowo w dół. Zarówno wyruszenie na hale, jak i powrót stają się doskonałą okazją do świętowania. Bydło ma wtedy uwiązane u szyi dzwonki i przyozdobione głowy.
Zwyczaje ludowe pielęgnowane są przez mieszkańców Alp i znajdują wyraz w wielu uroczystościach i imprezach, organizowanych przez cały rok. W czasie ich trwania przedstawiane są często tradycyjne obyczaje, takie jak powitanie wiosny (z malowanymi maskami na twarzach i przy akompaniamencie dzwoneczków), jodłowanie, gra na rogu alpejskim czy alpejskie zapasy. Te ostatnie polegają na położeniu przeciwnika na obu łopatkach jednocześnie.
Nakazy i zakazy
Napotykanych ludzi zwyczajowo wita się pozdrowieniem Gruss Gott lub Serwus, a żegna słowami Auf Wiedersehen lub Auf Wiederschauen. Dotyczy to również sprzedawców w sklepach, kelnerów itp. Brak pozdrowienia zostałby odebrany jako osobisty afront. Przy przedstawianiu się drugiej osobie przyjęte jest uściśnięcie dłoni, podobnie jak przy pożegnaniu. Tak zachowują się również młodzi ludzie w kontaktach nieformalnych.
Podczas wspólnego posiłku, przed pierwszym łykiem wina Austriacy zwykle podnoszą kieliszki, wypowiadając słowo Prost. Należy przy tym pamiętać, żeby w tym czasie patrzeć w oczy współbiesiadnikom, inaczej można zostać posądzonym o nieszczerość. Przed posiłkiem pojawia się również sygnał do rozpoczęcia jedzenia – Guten Appetit lub Mahlzeit – mający charakter składanych sobie wzajemnie życzeń.
Niektórzy starsi wiedeńczycy w dalszym ciągu przywiązują wagę do języka i etykiety okresu cesarstwa, zwanego dzisiaj Kaiserdeutsch lub Schónbrunndeutsch. Jedni uznają to za pompatyczne, inni za czarujące, zależnie od punktu widzenia. Z takim zachowaniem można się spotkać przy przedstawianiu, kiedy mężczyzna tytułuje kobietę Gnadige Frau (szanowna pani), dodając formalne Kuss die Hand (całuję rączki). Czasem rzeczywiście całuje kobiecą dłoń lub trzaska obcasami. Niektóre osoby bardzo często zwracają się do innych, używając grzecznościowej formy Hen (pan) i Frau (pani).
Przejawy konserwatywnego zachowania można spotkać w wielu miejscach, np. nikt z Austriaków nie przechodzi przez ulicę na czerwonych światłach, nawet gdy w zasięgu wzroku nie ma ani jednego samochodu (teoretycznie można zapłacić około 8 € kary za takie przewinienie).
Udając się na kolację do jednej z lepszych restauracji, wymienionych w niniejszym przewodniku, należy założyć marynarkę i krawat. Również wychodząc do opery i teatru, Austriacy ubierają się elegancko. Wprawdzie dżinsy i adidasy u obcokrajowców w takich miejscach są tolerowane, lecz nie są mile widziane.
Nudyści mogą zajmować ściśle określone odcinki plaż (oznaczone skrótem FKK), a opalanie się topless jest w wielu miejscach dość powszechne. Kobiety powinny jednak w tej sytuacji zachować daleko posuniętą ostrożność. Najlepiej trzymać się zasady: jeśli nikt tego nie robi, nie rób i ty. Panowie mogą nosić szorty nie tylko na plaży.
RELIGIA
Religia odgrywa ważną rolę w życiu wielu Austriaków. Poza miastami można na przykład często spotkać przydrożne kapliczki ze świeżymi kwiatami. Swoboda religijna jest gwarantowana przez konstytucję. Chronione są nawet prawa dzieci do swobody wyznania: do lat 10 sprawa religii dzieci pozostaje w rękach rodziców, w wieku 10-12 lat dziecko musi się samo wypowiedzieć na temat preferowanego wyznania, dzieciom w wieku 12-14 lat nie wolno nakazać zmiany religii, a kiedy skończą 14 lat, pozostawia się im już pełną niezależność w wyborze wyznania.
Według badań z 1991 r., 78% populacji Austrii wyznaje religię rzymskokatolicką, 5% to protestanci, a 9% ateiści. Prawie 5% Austriaków należy do innych grup religijnych, a reszta odmówiła podania swego wyznania. Największa ilość protestantów zamieszkuje Burgenland i Karyntię.