Wiedeń – Herrengasse
Od czasu, gdy Habsburgowie zamieszkali w Hofburgu, aż po upadek dynastii w 1918 roku, Herrengasse należała do ulubionych ulic arystokracji. Nazwę, która nie zmieniła się do dziś, nadano jej w XVI w. po zbudowaniu gmachu Landhausu. Obradował w nim Parlament Dolnej Austrii. Budynek pod nrem 13 przetrwał do czasów dzisiejszych. Wiedeń, od 1922 roku kraj związkowy Republiki Austriackiej, do 1986 r. był również stolicą Dolnej Austrii (Niederosterreich), regionu otaczającego miasto. Mimo iż obecną stolicą jest St Polten, siedzibą władz Dolnej Austrii nadal pozostaje wiedeński Landhaus. To właśnie tutaj 13 marca 1848 roku wybuchła rewolucja. Zgromadzony przed budynkiem tłum studentów, artystów i robotników domagał się m.in. wolności prasy i ustąpienia konserwatywnego Metternicha. O 13.00 wojsko otworzyło ogień do demonstrujących (zginęło kilkanaście osób), co wywołało jeszcze większą falę zamieszek. Następnego dnia Metternich złożył dymisję i wyjechał z kraju, ponoć przebrany za praczkę. Kolejną ofiarą rewolucji został cesarz Ferdynand, który zrzekł się tronu na rzecz Franciszka Józefa. Habsburgowie stłumili rewolucję dopiero 31 października.
Tuż obok Landhausu, pod nrem 9, można zwiedzić najwyraźniej niedofinansowane Muzeum Dolnej Austrii (Niederósterreiches Landsmuseum). Wypchane ptaki, żywe jaszczurki i węże oraz niewielkie akwarium z żółwiami, żabami i rybami największe wrażenie robią przeważnie na dzieciach. Dorosłym podoba się budynek, dawny pałac Mollard-Clary: fasada z 1698 roku była pierwszym dziełem Hildebrandta, a ozdobę wewnętrznego dziedzińca stanowi piękna fontanna z sąsiedniego Landhausu.
Naprzeciwko Landhausu wznosi się wspaniały pałac Ferstel z 1860 r. Wygląda jakby przeniesiony z Ringstrasse. Zaprojektował go Heinrich Ferstel dla Narodowego Banku Austrii (do 1877 r. mieściła się w nim także giełda). Głównym powodem, dla którego zasługuje na uwagę jest fakt, iż przez długie lata siedzibę miała w nim jedna z najsłynniejszych kawiarń wiedeńskich, Cafe Central. Otwarto ją ponownie w 1986 r. przede wszystkim z myślą o turystach. Na przełomie stuleci pod gotyckim sklepieniem kawiarni spotykali się intelektualiści, m.in. członkowie grupy Jung-Wien oraz pierwsze pokolenie austriackich socjalistów: Karl Renner, Viktor Adler i Otto Bauer. Przy wejściu znajduje się naturalnej wielkości figura poety Petera Altenberga z papiermache, dawniej jednego z bywalców.
Idąc dalej w górę Herrengasse za kawiarnią dochodzi się do pasażu Freyung, zbudowanego w latach 60. XIX w. jako część pałacu Ferstel. Pięknie odnowiony marmurowy pasażu handlowy łączy Herrengasse z Freyung. Jego główną atrakcją jest przeszklone sześciokątne atrium z fontanną zwieńczoną statuą Syreny Dunaju (Donaunixen).
Molker Bastei
Molker Bastei, jeden z nielicznych zachowanych fragmentów fortyfikacji, które kiedyś otaczały Innere Stadt, znajduje się przy Schreyvogelgasse, na zachód od Freyung. W górnej części Molker Bastei, pod nrem 8, znajduje się Pasqualatihaus, w którym począwszy od 1804 roku Beethoven co jakiś czas wynajmował mieszkanie (w czasie 35-letniego pobytu w Wiedniu mieszkał w ponad trzydziestu różnych domach). Zajmowany przez kompozytora apartament zamieniono na muzeum (jedno z trzech w Wiedniu poświęconych Beethovenowi). Tak naprawdę nie wiadomo jednak jak urządzone było mieszkanie w czasie, gdy przebywał w nim Beethoven. Możliwe, iż wyglądało tak, jak opisał je jeden z gości: „Najbardziej ponure i nie-posprzątane miejsce jakie widziałem. Pod fortepianem (nie przesadzam) nie opróżniony nocnik. Na krzesłach talerze z resztkami pozostawionymi po ostatniej kolacji”. Organizatorzy muzeum proponują zwiedzającym nieco inny wizerunek kompozytora. Można zobaczyć pozłacane pojemniki na sól i pieprz, starą puszkę do przechowywania cukru lub usiąść i delektować się muzyką Beethovena (w słuchawkach).