Wyspa Dunajska i Kaisermuhlen – Wiedeń
W II połowie XIX w. główne koryto Dunaju wzmocniono, aby umożliwić zawijanie do portu większym statkom. W latach 70. XX w. przekopano równoległy kanał, Nowy Dunaj (Neue Donau). Powstała wydłużona sztuczna Wyspa Dunajska, nazywana też Spaghetti Island lub Copa Cagrana (od nazwy końcowej stacji linii metra). Na naturalnym korycie biegnącym na wschód od Neue Donau zbudowano tamę, tworząc półkolisty skrawek ziemi zwany Kaisermuhlen. Mieści się na nim kompleks ONZ-u i Park Dunajski. Żadne z nich nie należy do obowiązkowych punktów podczas zwiedzania miasta, ale pozwalają poznać ciekawe strony współczesnego życia stolicy.
Wyspa Dunajska
Szczerze powiedziawszy, prawie 20-kilometrowa Wyspa Dunajska (Donauinsel) jest dość nieciekawa, a widoki, które się z niej rozciągają na wschodni brzeg, są po prostu nieładne. Mimo to latem przybywają na jej plaże tłumy wiedeńczyków, na których czekają liczne bary, dyskoteki i budki z przekąskami skupione wokół stacji metra Donauinsel. Wyspa jest jednym z ulubionych miejsc miłośników biegania, jazdy na desce i rowerze. W czerwcu odbywa się na niej coroczny Donauinselfest, festiwal rockowy pod gołym niebem połączony z pokazami sztucznych ogni. W północnej części znajduje się duży ośrodek sportów wodnych, Aąuadrom, z 200-metrową zjeżdżalnią, wypożyczalnią łódek, desek do windsurfingu itp. W części południowej wyznaczono miejsca na grille oraz plażę dla naturystów.
UNO-City i Park Dunajski
Od 1979 r. UNO-City lub Vienna International Centre, nazywane przez mieszkańców VIC, jest trzecią na świecie siedzibą ONZ-u (poza Nowym Jorkiem i Genewą). Pomysłodawcą projektu był ówczesny sekretarz generalny ONZ, Austriak, Kurt Waldheim. Realizacja planu doprowadziła Austrię na skraj bankructwa. Niezbyt zadowoleni byli również urzędnicy ONZ-u, mieszkający wcześniej w Hofburgu. Obecnie na terenie VIC znajduje się m.in. siedziba Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, Komisji ds. Chorób Zakaźnych i Komisji ds. Uchodźców (UNHCR).
Spośród 4000 zatrudnionych tylko jedną trzecią stanowią Austriacy, lecz VIC stanowi ważne źródło miejskich dochodów. Centrum konferencyjne, tuż obok, noszące odkrywczą nazwę Austria Center Vienna, powstało w 1987 r. Budowa pochłonęła miliony i nie wygląda na to, by koszty miały się zwrócić.
UNO-City daje miastu wymierne korzyści finansowe, jednak zbytnią urodą nie grzeszy. Niedaleko przebiega dudniąca autostrada, a teren otoczony jest drutem kolczastym, kamerami telewizji przemysłowej i patrolowany przez policję. W sumie miejsce przytłacza i jest po prostu brzydkie. Sześć wysokich przeszklonych biurowców w kształcie litery Y wznosi się na 110 m. Wychodzą promieniście od centralnego zespołu zabudowań, przypominając kształtem biegnącego człowieka o trzech nogach. Wewnątrz budynków przeważa wystrój oparty na dziełach sztuki współczesnych artystów austriackich. Kto chce, może wziąć udział w wycieczce z przewodnikiem. Zwiedzanie zaczyna się od Punktu Kontrolnego nr 1.
W pobliżu VIC znajduje się Park Dunajski (Donaupark) założony w 1964 r. na terenie dawnego wysypiska śmieci w ramach Międzynarodowych Pokazów Ogrodniczych w Wiedniu. Najbardziej malownicza część rozpościera się wokół sztucznego jeziora Irisee, a także w okolicach ogrodu różanego i położonego za nim otoczonego murem ogrodu chińskiego. Dzieci powinny ucieszyć się na widok minikolejki Kleinbahn (bilet tam i z powrotem 35 szylingów). Kolejna atrakcja to futurystyczna Wieża Dunajska (Donauturm) o wysokości 252 m. Kto wysupła dość znaczną sumkę (60 szylingów), może wjechać windą na podest widokowy. Posiłek w jednej z dwóch obrotowych restauracji oznacza kolejne wydatki.